The big easy.........

20 oktober 2013

Na een toch wat roerige nacht in het CSI motel waarbij Richard en Ellen regelmatig werden opgeschrikt door sirenes, zwaailichten, wanhopige harde gillen en schoten ontwaakten ze in een prachtige zonnige wereld. Zoals op de foto te zien is ontwaken hun voormalige bovenburen waarschijnlijk nooit meer.

Vandaag staat er een korte rit naar New Orleans in de planning. The Big Easy wordt deze stad ook wel genoemd. "het grote makkelijke". Nou makkelijk is het daar wel. Zo raak je makkelijk de weg kwijt als je op zoek bent naar de gebieden waar de orkaan "Katrina" zijn verwoestende werking geeft gedaan. De kans dat je per ongeluk de straatarme sloppenwijken van New Orleans aanziet voor de rampgebieden is best makkelijk. Zo raakten onze beide globetrotters binnen 5 minuten na het bereiken van NO diep verzeild in 'The Hood' waar het volgens de waarschuwingsborden (die overigens heel makkelijk over het hoofd te zien zijn) verboden voor toeristen en  blanken is om: te stoppen voor groene stoplichten, diep in de ogen kijken van de locals, foto's maken van roofovervallen, blank zijn, etc. etc.

Na een wilde achtervolging bereikten Richard en Ellen uiteindelijk de veilige zone waarbinnen ze zich wel mochten bevinden.

Dankzij de GPS navigatie was het hotel makkelijk gevonden. Wat ook wel heel makkelijk is in deze stad is het vinden van een taxi. Deze taxi's zijn namelijk heel makkelijk te herkennen aan de knaloranje kleur met de opdruk 'YellowCab'.

Dronken in New Orleans is bijna net zo makkelijk als veters strikken. Bestel een of twee Hurricain cocktails en je verstaat de wartaal die hier gesproken wordt, en toch echt Engels blijkt te zijn, vloeiend. 

De nacht was lang maar geweldig. Van zenuwachtige jazzmuziek waarbij het de vraag was of de bandleden elkaar ooit eerder hadden ontmoet. als dat wel het geval zou zijn geweest, waarom hebben ze dan niet afgesproken welk muzieknummer ze gelijkertijd zouden gaan spelen. 

De blues was zoals te verwachten. Zwaar met sigaar doorrookte stemmen en kreunende gitaren speelden de ene na de andere ole time favorite.

het was geweldig!!!!

morgen naar Memphis, een lange weg op zoek naar de CROSSROADS