The Mississippi Blues Trail..........

21 oktober 2013

De wereldgeschiedenis kent een aantal zeer belangrijke gebeurtenissen die miljoenen mensen er toe doen bewegen een pelgrimstocht te ondernemen.
Zo gaan er jaarlijks miljoenen mensen naar Mekka omdat daar volgens de overlevering ooit alle 360 goden uit de islam hebben samengewoond in een soort grote zwarte kubus. Ze lopen vervolgens een paar rondjes om deze kubus en gaan weer naar huis. 
Ooit schijnt 'god'  himself een bezoek te hebben gebracht aan de tempelberg in Jeruzalem. Nog altijd wordt dit "heiligen der heiligen" door miljoenen mensen bezocht. Er wordt een briefje met een klacht tussen de voegen van de klaagmuur gestopt en ze gaan weer.
Dichter bij huis maar daarom niet minder onbelangrijk is de verschijning van de heilige maagd Maria in Lourdes. Honderdduizenden mensen gaan jaarlijks op pelgrimstocht naar dit oord om daar een paar slokjes van het zwaar vervuilde water te drinken.
Zelfs in Nederland kennen wij dit pelgrimverschijnsel. Honderden jaren geleden gaf een bisschop uit Mira al zijn kleren weg aan de armen. 
Nog elk jaar komt er een in een rode jurk verklede  vent met rode puntmuts en een lange witte baard naar ons land. Miljoenen mensen in Nederland komen op de been om deze gebeurtenis te eren.

In dit rijtje van wereldgebeurtenissen mag er een absoluut niet ontbreken. 
In de Amerikaanse slavernij tijd heeft zo'n tweehonderd jaar geleden een zekere 'Robert Johnson' zijn ziel verkocht aan de duivel in ruil voor de gave om de blues te kunnen spelen op zijn gitaar. Deze deal maakte hij op "the CROSSROADS" en de blues was geboren. 

Richard en Ellen gaan vandaag op pelgrimstocht naar deze 'CROSSROADS'.  
'The Mississippi blues trail' leidt hen van New Orleans naar Memphis langs de Mississippi river.
Net als hun miljoenen voorgangers hebben zij slecht een aanknopingspunt; "een kruispunt met een boom".  Moet niet moeilijk zijn dus........

In dit gebied dat nog altijd herinnert aan tijd dat de blanke medemens nog negers hield in plaats van huisdieren, rijden zij door de uitgestrekte katoenvelden. De machtige antibellums (huizen van plantage-eigenaren) en de krotjes van de voormalige slaven bestaan nog steeds. 
Nu hebben de antibellums plaats gemaakt voor mooie landhuizen voor de blanken en de krotjes voor de zwarten zijn veranderd in armtierige en vervallen stacaravans op aftandse trailerparks waar zelfs de ratten een overall hebben aangetrokken.
Richard en Ellen zijn het er over eens dat het feitelijk wel zo is dat de slavernij is afgeschaft maar dat ze dit in dit gedeelte van Amerika nog niet aan de negers hebben verteld.

De lange maar afwisselende rit eiste zijn tol van uw beide reizigers waardoor nog voor het bereiken van de geboorteplek van de blues de rit afgebroken moest worden om te slapen. Maar natuurlijk niet voordat er even lekker gegeten was in een van de vele restaurants die er langs deze blues trail aanwezig zijn. Alleen........, Amerikanen hanteren een andere 'schijf van vijf' als wij. Ze eten namelijk alleen maar eten dat begint met de letter P.  Patat, Pizza, Pancakes, Pasta, Poffertjes, Prime ribs, Peanutbutter enz enz. Hierin hadden beiden helemaal geen trek dus namen zijn maar een Pistoletje met 2 ons ham, 2 ons kaas, 2 ons meat, 1 ons saus en om het dan nog een beetje een gezond uiterlijk te geven ging er voor vorm nog een schijfje tomaat op.

Moe, voldaan, boeren en oprispend van het footlong Pistoletje vielen zijn vredig in slaap in hun keurige motelkamer.
Morgen vervolgen zij hun zoektocht.

Tot morgen.......